مریم رمضانخانی
چکیده
در پژوهش حاضر، تلاش بر آن بوده تا امکان صوریسازی رابطۀ مفهومی شمول معنایی در بین واژهها بررسی شود. به این منظور، ابزارهایی از نظریۀ مجموعهها، تابع ریاضی و برخی مفاهیم جبری به کار گرفته شده است. برای مطالعۀ امکان صوریسازی این رابطۀ مفهومی، ابتدا تعریفهایی که از شمول معنایی در فرهنگهای تخصصی زبانشناسی و درسنامههای معتبر ...
بیشتر
در پژوهش حاضر، تلاش بر آن بوده تا امکان صوریسازی رابطۀ مفهومی شمول معنایی در بین واژهها بررسی شود. به این منظور، ابزارهایی از نظریۀ مجموعهها، تابع ریاضی و برخی مفاهیم جبری به کار گرفته شده است. برای مطالعۀ امکان صوریسازی این رابطۀ مفهومی، ابتدا تعریفهایی که از شمول معنایی در فرهنگهای تخصصی زبانشناسی و درسنامههای معتبر معنیشناسی به دست داده شده، معرفی و مطالعه شده است. با مطالعۀ این تعریفها، امکان تدقیق رابطۀ مفهومی شمول معنایی فراهم شده؛ بهاینترتیب که شمول معنایی برحسب زمان و نوع (و هر دو) برای صوریسازی در نظر گرفته شده است. در ادامه، با استفاده از ابزارهای ریاضی که عمدتاً برگرفته از نظریۀ مجموعهها هستند، برگردان صوری برای رابطۀ مفهومی موردبحث به دست داده شده است. در پایان، صحت و طرز کار رابطة صوری پیشنهادشده با مثالهایی از زبان فارسی مورد آزمون قرار گرفت و نشان داده شد که رابطۀ صوری متناظر با شمول معنایی در سطح واژه در چارچوب زبان فارسی کارآمد است.
مریم رمضانخانی
چکیده
پژوهش حاضر درصدد بررسی امکان ارایة برگردان صوری برای روابط مفهومی در سطح جمله است و این مهم را با بهکارگیری منطق ریاضی به ویژه منطق محمولها در محدودة نمونههای کارآمد برای زبان فارسی انجام میدهد. به این ترتیب که ابتدا روابط مفهومی در سطح جمله که شامل «استلزام معنایی»، «تضاد معنایی»، «استنتاج» و «پیشانگاری» ...
بیشتر
پژوهش حاضر درصدد بررسی امکان ارایة برگردان صوری برای روابط مفهومی در سطح جمله است و این مهم را با بهکارگیری منطق ریاضی به ویژه منطق محمولها در محدودة نمونههای کارآمد برای زبان فارسی انجام میدهد. به این ترتیب که ابتدا روابط مفهومی در سطح جمله که شامل «استلزام معنایی»، «تضاد معنایی»، «استنتاج» و «پیشانگاری» است، معرفی میشود و سپس، بهوسیلۀ ابزارهای صوری منطقدانان و به ویژه منطق محمولها برای هر کدام از قاعدهها برگردان صوری بهدست داده میشود. در گام بعد، تبعیت هر رابطة مفهومی از برگردان صوری متناظر با آن نشان داده میشود و در پایان کارآیی هر قاعده با مثالهایی از زبان فارسی ارزیابی میشود. لازم به ذکر است که بهنظر نگارنده، رابطة مفهومی «هممعنایی» را نمیتوان صوریسازی کرد. آن هم به یک دلیل عمده و آن این است که اساساً نمیتوان هیچ دو جملهای را در معنیشناسی زبانی «هممعنی» فرض کرد و بر این باور بود که میتوان به شکلی صوری ساخت گزارهای دو جمله را به دست داد.