فاطمه حبیبی؛ فتحیه فتاحی زاده
چکیده
مقاله حاضر، پژوهشی معناشناختی است که رویداد حرکتی رفتن در قرآن کریم را از جهت ساختار شبکه معنایی حرف اضافه «إلی» بررسی می کند. هدف این پژوهش، تحلیل رویداد حرکتی رفتن و دستیابی به شبکه معنایی حروف اضافه بر اساس نظریه رویداد حرکت تالمی است. به همین منظور 88 فعل مشتمل بر ژرف ساخت « رفتن » در قرآن استخراج و تحلیل شد. نتایج این پژوهش ...
بیشتر
مقاله حاضر، پژوهشی معناشناختی است که رویداد حرکتی رفتن در قرآن کریم را از جهت ساختار شبکه معنایی حرف اضافه «إلی» بررسی می کند. هدف این پژوهش، تحلیل رویداد حرکتی رفتن و دستیابی به شبکه معنایی حروف اضافه بر اساس نظریه رویداد حرکت تالمی است. به همین منظور 88 فعل مشتمل بر ژرف ساخت « رفتن » در قرآن استخراج و تحلیل شد. نتایج این پژوهش نشان می دهد پر کاربرد ترین حرف اضافه به کار رفته با مفهوم رفتن، حرف « إلی » است؛ گرچه این حرف در معنای پیش نمون، مفهوم انتهاء غایت و مقصد را بازنمود می کند اما کاربرد آن در آیات محدود به این معنا نیست و مفاهیم جدیدی چون جهت (درون، بیرون، بالا) و حالات مختلف (روانی، جسمانی) به وسیله این حرف اضافه، رمزگذاری می شود. از جمله نتایج این پژوهش، بازنمایی شبکه معنایی حرف اضافه « إلی » است که سبب می شود دانش موجود از این مفهوم در قرآن کریم ارتقاء یابد.
