شهلا صیفوری؛ یادگار کریمی؛ شهرام سعیدی؛ محسن معصومی
چکیده
چکیدهادغام موازی در ساخت همپایگی، منجر به اشتقاق ساختاری می‌شود که دربرگیرنده یک رابطه متقارن دوسویه است. در رابطه متقارن مذکور، یک عنصر اشراف چندگانه می‌شود و در بین دوبند همپایه به اشتراک گذاشته می‌شود. در این حالت عنصر مشترک دو گره مادر خواهد داشت؛ و طبیعتاً خطی‌سازیِ ساختارهای مشتق از ادغام موازی که دارای اشراف چندگانه هستند ...
بیشتر
چکیدهادغام موازی در ساخت همپایگی، منجر به اشتقاق ساختاری می‌شود که دربرگیرنده یک رابطه متقارن دوسویه است. در رابطه متقارن مذکور، یک عنصر اشراف چندگانه می‌شود و در بین دوبند همپایه به اشتراک گذاشته می‌شود. در این حالت عنصر مشترک دو گره مادر خواهد داشت؛ و طبیعتاً خطی‌سازیِ ساختارهای مشتق از ادغام موازی که دارای اشراف چندگانه هستند با مشکل مواجه خواهد شد. هدف از این پژوهش واکاوی و کالبدشکافی الگوریتمهایی است که تاکنون در ادبیات مربوطه جهت مرتفع شدن چالش خطیسازی ساختارهای اشراف چندگانه طرح گردیدهاند. بهطور مشخص، در این پژوهش محتوای الگوریتم‌های ارائهشده در خصوص خطیسازی ساختار اشراف چندگانه بهصورت کیفی با بهرهگیری از ابزارهای گراف و (نظریه) مجموعه تحلیل خواهند شد. رویکردهای تجربی و محاسباتی کمّی موجود در رابطه با موجودیت این نوع از ساختار نشان میدهد که ساختار اشراف چندگانه پیش از اینکه مشخصاً محصول ادغام موازی باشد، برآیند طبیعی عملکرد ادغام در فضای کاری است. در ادامه تحلیل، جهت پرتوافکنی بر عملکرد و ماهیت ادغام در فضای کاری، مبحث ترتیب گذاری بر ادغام مجموعهای مطرح می‌شود تا از این منظر بخشی از خطیسازی، همسو با کین (1994) در نحو محض رقم بخورد
