سپیده نوابزاده شفیعی
چکیده
در زبان فارسی، مانند هر زبان دیگر، واژههایی یافت میشوند که از زبانهای مختلف به امانت گرفته شدهاند. به این کلمات اصطلاحاً واژههای «قرضی»، «دخیل» یا «وامواژه» میگویند. در طول زمان و در پی رویدادهایی تاریخی، واژههایی از زبانهای یونانی، عربی، ترکی، فرانسه، انگلیسی، روسی و زبانهای دیگر به فارسی راه یافتهاند. ...
بیشتر
در زبان فارسی، مانند هر زبان دیگر، واژههایی یافت میشوند که از زبانهای مختلف به امانت گرفته شدهاند. به این کلمات اصطلاحاً واژههای «قرضی»، «دخیل» یا «وامواژه» میگویند. در طول زمان و در پی رویدادهایی تاریخی، واژههایی از زبانهای یونانی، عربی، ترکی، فرانسه، انگلیسی، روسی و زبانهای دیگر به فارسی راه یافتهاند. زبان فرانسه اولین زبان اروپایی علمی و آموزشی در ایران بوده است، بههمیندلیل، واژههای این زبان از لحاظ تعداد و کاربرد در فارسی جایگاه ویژهای دارند. برخی از واژههای بسیار متداول در فارسی، از زبان فرانسه وام گرفته شدهاند. گستردگی این واژهها به گونهای است که همۀ فارسیزبانان، از اقشار مختلف، بهطور روزمره و مداوم از واژههای فرانسه استفاده میکنند بیآنکه اطلاعی از ریشۀ آنها داشته باشند. دانشجویان و زبانآموزان زبان فرانسه، هنگام فراگیری این زبان بهمرور درمییابند که برخی از واژههای موجود در فارسی، در اصل از زبان فرانسه وام گرفته شدهاند. بدیهی است که وامواژهها از لحاظ آوایی دستخوش تغییر گشته و با سیستم آوایی فارسی هماهنگ شدهاند، اما در حوزۀ معنایی نیز تغییراتی صورت گرفته است: مثلاً، از چند معنی موجود در زبان مبدأ، تنها یک مورد وارد فارسی شده یا اینکه تغییراتی در معنی و کاربرد واژهها رخ داده است. در این پژوهش در نظر داریم تغییرات معنایی و کاربردی تعدادی از وامواژههای فرانسه را در زبان فارسی بررسی کنیم.
