نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشگاه علامه طباطبایی

2 دانشگا علامه طباطبائی

3 گروه آموزشی ادبیات فارسی

چکیده

با توجه به اهمیت آثار ادبی فارسی در مطالعات زبان‌شناختی، مطالعۀ آثار علمی‌ای که برای معرفی یا نقد آثار ادبی فارسی برجسته تألیف شده‌اند قابل توجه است. البته این آثار علمی در موارد بسیاری به‌سبب اشکال در کاربرد گونۀ علمی زبان فارسی از هدف خود، یعنی شناساندن آثار ادبی مهم، دور می‌شوند. پژوهش حاضر به مطالعۀ کاربرد زبان علم در آثاری از مؤید شیرازی (1362)، پورنامداریان (1368)، زرین-کوب (1378) و خرمشاهی (1380) می‌پردازد که به عنوان کتاب سال جمهوری اسلامی در دهه 1360تا 1370 انتخاب شدند. این پژوهش بر آن است که به پاسخ این پرسش دست یابد که چه اشکالاتی در کاربرد زبان علم در پژوهش‌های ادبی فارسی وجود دارد. بدین منظور، پژوهش‌گران با ترکیب جنبه‌هایی از روش تحقیق کیفی و کمّی به استخراج اشکالات مختلف از خود این آثار می‌پردازند و گسترۀ این موارد را نشان می‌دهند. بررسی این آثار نشان می‌دهد که ویژگی‌هایی چون قاعده‌کاهی معنایی، قاعده‌کاهی زمانی، قاعده‌کاهی سبکی، قاعده‌افزایی، نقل از متون ادبی برای تقویت نقش ادبی زبان، تشبیه، کنایه، واژه‌های مبهم، حشو، و داوری ارزشی در این آثار مشاهده می‌شود.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

Pathology of the Language of Science in Persian Literary Research (Case Study: Selected Works as the Book of the Year of the Islamic Republic of Iran in the 1980s)

نویسندگان [English]

  • somayeh aghababaei 1
  • mohammad mahdi zamani 2
  • Nematollah Iranzadeh 3

1 allameh tbatabaei university

2 allmaeh tabatabaei

3 دانشیار

چکیده [English]

Considering the importance of Persian literary works in linguistic studies and teaching Persian speakers of other languages, it is very important to study the scientific works that have been written to introduce or critique prominent Persian literary works. However, in many cases, these scientific works deviate from their purpose, which is to identify important literary works, due to the some problems in using the scientific variety of Persian language. This study considers using of the scientific variety in these works by Moayed Shirazi (1983), Pournamdarian (1989), Zarrinkoob (1999) and Khorramshahi (2001), which were selected as the book of the year of the Islamic Republic in the 1980s and shows how in many cases these scientific works cannot achieve their goal in the appropriate way. This study intends to answer this question: what are the problems in the use of the language of science in Persian literary research. For this purpose, researchers combine aspects of qualitative and quantitative research methods to extract various problems in using the scientific variety of Persian language in these works and show spread of these problems. Study of these authoritative scientific works shows that problems such as semantic deviation, historical deviation, stylistic deviation, extra regularity, quoting literary texts to strengthen the poetic function of language, simile, irony, ambiguous words, verbiage, and value judgment are observed in these works

کلیدواژه‌ها [English]

  • Language of Science
  • Language of Literature
  • Literary Research
  • Pathology
  • Book of the Year of Islamic Republic of Iran