علی پیرحیاتی
چکیده
نواب صفوی و همکاران (۱۳۹۹) در مقاله‌ای که در شمارة یازدهم نشریة علم زبان (بهار و تابستان ۱۳۹۹) با عنوان "بررسی صوت‌شناختی رخداد انسدادی چاکنایی پیش از واکۀ آغازین در واژگان زبان فارسی" منتشر شده است، به گزارش پژوهش خود راجع به ویژگی‌های آکوستیکِ بست چاکنایی پیش از واکه‌های آغازین در زبان فارسی پرداخته‌اند. این پژوهش برپایة بررسی ...
بیشتر
نواب صفوی و همکاران (۱۳۹۹) در مقاله‌ای که در شمارة یازدهم نشریة علم زبان (بهار و تابستان ۱۳۹۹) با عنوان "بررسی صوت‌شناختی رخداد انسدادی چاکنایی پیش از واکۀ آغازین در واژگان زبان فارسی" منتشر شده است، به گزارش پژوهش خود راجع به ویژگی‌های آکوستیکِ بست چاکنایی پیش از واکه‌های آغازین در زبان فارسی پرداخته‌اند. این پژوهش برپایة بررسی تلفظِ هجای اول و دومِ تعدادی ناواژه با ساخت هجایی CVCV و همچنین هجای اولِ سی واژة فارسی با استفاده از نرمافزار پرت انجام شده است. نتیجهگیری اصلی پژوهشگران آن است که همخوان انسدادی چاکنایی، با توجه به انسداد ناقص پیش از واکهها، بهعنوان واج مستقل در ابتدای واژههای فارسی وجود ندارد و بست چاکنایی در این واژهها، از ویژگی‌های واکة آغازین به شمار میرود. به نظر میرسد مقالة مذکور از نظر پیشفرضها، نقدِ پژوهشهای پیشین، روش تحقیق، نتیجهگیری، و منابع و ارجاعات دچار اشکالاتی است و خصوصاً در آن، دو حوزة آواشناسی و واجشناسی، و جایگاه و ویژگی‌های هر یک از این دو حوزه با یکدیگر خلط شده است. در یادداشت حاضر به بررسی نقاط ضعف مقالة مذکور میپردازیم.
