بهروز قسمت پور؛ علی رضا قلی فامیان؛ سیف الله ملایی پاشایی؛ نرجس بانو صبوری
چکیده
گویشسنجی گرایشی نوین و برآمده از گویششناسی کلاسیک است که در آن تفاوتها و تمایزات میان گویشهای مختلف در ناحیهای به صورت آماری محاسبه شده و با استفاده از نقشهها و اطلسهای گویشی بازنمایی میشود. در پژوهش حاضر محققان کوشیدهاند بر اساس روش تحلیل انبوه دادههای گویشی و با بهرهگیری از بستۀ نرمافزاری گویشسنجی و نقشهنگاری ...
بیشتر
گویشسنجی گرایشی نوین و برآمده از گویششناسی کلاسیک است که در آن تفاوتها و تمایزات میان گویشهای مختلف در ناحیهای به صورت آماری محاسبه شده و با استفاده از نقشهها و اطلسهای گویشی بازنمایی میشود. در پژوهش حاضر محققان کوشیدهاند بر اساس روش تحلیل انبوه دادههای گویشی و با بهرهگیری از بستۀ نرمافزاری گویشسنجی و نقشهنگاری RuG/L04 ، چشماندازی از تنوعات آوایی و واژگانی مناطق تالش زبانِ استان گیلان به همراه دستگاه آوایی گونههای زبانی رایج، ارائه دهد. جامعۀ آماری این پژوهش ساکنین آبادیهای پنج شهرستان تالش زبان استان گیلان، یعنی شهرستانهای تالش، رضوانشهر، ماسال، فومن و شفت بوده است. از هر شهرستان 10 روستای بالای 100 خانوار که زبان محلی آنها تالشی است، انتخاب شدهاند. گویشوران افراد ذکور این روستاها بودند که در سه ردۀ سنی نوجوانان، میانسالان و سالمندان قرار داشتهاند. روش جمعآوری دادهها، استفاده از پرسشنامۀ زبانی لایپزیک و سُوادِش مشتمل بر 65 واژه و 7 جمله بوده است. نتایج پژوهش نشان میدهد که گویشوران زبان تالشی در تلفظ برخی واژههای حوزههای دادگانِ پژوهش، شباهت آوایی و واژگانی دارند و در برخی حوزههای دیگر تفاوتهایی دارند. همچنین سن گویشوران در استفاده از واژههای اصیل زبان محلی خود تأثیر دارد و در سنین پایین، گرایش به فارسی معیار بیشتر است. بهطورکلی، سه گویش برای زبان تالشی متصور است که هر گویش دارای گونههای زبانی متعددی است که از تنوع آوایی و واژگانی برخوردارند.
کیومرث خانبابازاده؛ محرم رضایتی کیشه خاله؛ علی تسلیمی
چکیده
افراد دوزبانه بهدلیل ضعف در برقراری ارتباط به زبان دوم، ناخواسته عناصری را از زبان نخست به زبان دوم انتقال میدهند تا ارتباط برقرار شود. این مسأله در زبانشناسی اجتماعی و علم آموزش زبان تداخل زبانی نامیده میشود. برای رسیدن به نتیجۀ مطلوب آموزشی در جامعۀ چندزبانهای مانند ایران که از زبان فارسی برای اهداف آموزشی استفاده ...
بیشتر
افراد دوزبانه بهدلیل ضعف در برقراری ارتباط به زبان دوم، ناخواسته عناصری را از زبان نخست به زبان دوم انتقال میدهند تا ارتباط برقرار شود. این مسأله در زبانشناسی اجتماعی و علم آموزش زبان تداخل زبانی نامیده میشود. برای رسیدن به نتیجۀ مطلوب آموزشی در جامعۀ چندزبانهای مانند ایران که از زبان فارسی برای اهداف آموزشی استفاده میکند، بررسی نتیجۀ برخورد زبانها، تداخل زبانی و دوزبانگی بسیاری از مسائل و موضوعات و تدوین منابع آموزشی را برای متصدیان آموزش کشور روشن و آنها را در برآوردن نیازهای آموزشی کشور هدایت میکند. در این پژوهش تداخل واژگانی دوزبانههای تالشی ـ فارسی و فارسی ـ تالشی در میان جامعۀ تالشیزبانهای روستای عنبران و مهاجران این روستا به غرب تهران، به صورت مقایسهای بین دوگروه دوزبانه بررسی میشود. دادههای پژوهش با پرسشنامه و ترجمۀ تعدادی جمله بهوسیلۀ افراد دوزبانه به هر یک از زبانها به دست آمده است. افراد آزمونشونده به شکلی تصادفی از میان ساکنین عنبران و مهاجران دوزبانۀ غرب تهران انتخاب شدهاند. بهنظر میرسد تداخل بیشتر از زبان اول به زبان دوم صورت گرفته باشد و جنسیت گویشوران هم تأثیر کمی در تداخل زبانی داشته باشد.