احسان چنگیزی
چکیده
«آبانیشت» پژوهش و تحقیق دکتر چنگیز مولایی است که در سال 1392 در مجموعة «ایران باستان» از انتشارات دایرةالمعارف بزرگ اسلامی چاپ شده و موضوع آن شرح و بررسی آبانیشت است. آبانیشت نام سرود پنجم از یشتهای اوستاست که به ستایش آناهیتا، ایزدبانوی آبها و نعمت و فراوانی در معتقدات ایرانیان باستان اختصاص دارد. این سرود با 133 ...
بیشتر
«آبانیشت» پژوهش و تحقیق دکتر چنگیز مولایی است که در سال 1392 در مجموعة «ایران باستان» از انتشارات دایرةالمعارف بزرگ اسلامی چاپ شده و موضوع آن شرح و بررسی آبانیشت است. آبانیشت نام سرود پنجم از یشتهای اوستاست که به ستایش آناهیتا، ایزدبانوی آبها و نعمت و فراوانی در معتقدات ایرانیان باستان اختصاص دارد. این سرود با 133 بند، در شمار مفصلترین یشتها به شمار میرود و از نظر زبانی و درونمایه، در شمار چند یشت کهن اوستاست. مضمون آبانیشت توصیف و ستایش آناهیتا و درخواست یاری از اوست. در این سرود، از شاهان اساطیری و پهلوانان داستانهای کهن ایرانیان که با انگیزههای متفاوت آناهیتا را ستودهاند و از لطف او برخوردار شدهاند یا از لطف او بینصیب ماندهاند، سخن رفتهاست.کتاب «آبانیشت» با پیشگفتاری آغاز میشود که محقق در آن، اهمیت این یشت و لزوم پرداختن به آن و شیوة کار خود را بیان کرده است (مولایی، 1392: 1ـ6) و پس از آن، مقدمهای دربارة محتوا و ساختار آبانیشت تدوین کرده (همان: 9ـ14) و به معرفی دستنویسهای آبانیشت (همان: 14ـ20) و ترجمههای پیشین آن (همان: 20ـ21) پرداخته است. در ادامه، محقق بهتفصیل، نام و صفات این ایزدبانو را شرح داده، به بررسی ریشهشناختی آنها پرداخته و نکاتی دربارة اهمیت این ایزد بانو در اساطیر ایرانی و نقش و کارکرد آن بیان کرده است (همان: 21ـ38).بخش اصلی کتاب به متن، ترجمه و یادداشتها اختصاص دارد. هر بند از متن اوستایی واجنویسی شده و در زیر هر بند، ترجمة آن به فارسی ذکر شده است (همان: 39ـ 148). یادداشتهای مفصل کتاب دربارة حالت برخی اسمها و صفات، برخی نکات دستوری، معانی واژهها و مسائل ریشهشناختی، اسطورهای و فرهنگی است و البته در بررسی موارد مذکور، به نظرات محققان و ایرانشناسانی که به مطالعة «آبانیشت» پرداختهاند، استناد شده است (همان: 149ـ 318). پس از یادداشتها، منابع ذکر شده و در پایان کتاب، برای نام متون و نیز واژههایی که در متن کتاب ذکر شدهاند، نمایههایی تنظیم شده است.مولایی در این پژوهش، کتابها و مقالات بسیاری را که به نکات مختلف آبانیشت پرداختهاند، مطالعه و مطالب آنها را در پژوهش خویش ذکر کرده است و در مواردی که بین نظرات محققان، اختلافی وجود داشته، یکی از نظرات را برگزیده و نتیجهگیری کرده است. این کتب و مقالات به زبانهای انگلیسی، فرانسه و آلمانی بودهاند و پیداست که محقق برای تدوین چنین اثری وقت بسیاری صرف کرده است تا بتواند حاصل مطالعات انجامگرفته دربارة آبانیشت را در قالب چنین اثری ارائه دهد.در این مقاله، برخی نکات این کتاب شرح و نقد میشود. غالب این نکات تنها دربارة کتاب «آبانیشت» صادق نیست، بلکه پیشنهادهایی است که در کار بررسی زبانهای کهن ایرانی لازم به نظر میرسد و بهتر است به آنها توجه بیشتری شود.
آزیتا عبّاسی
چکیده
در صرف تکواژبنیاد، تکواژ صفر به تکواژی گفته میشود که بار معنایی دارد، اما هیچگونه تظاهر صوری ندارد؛ یعنی نه صورت آوایی دارد و نه صورت نوشتاری؛ بهعنوان نمونه، کلمة «رفت» در زبان فارسی، فعل گذشتة سوم شخص مفرد است، اما در این کلمه هیچ نشانة صوریای برای نشان دادن مشخصههای شخص و شمار وجود ندارد. گروهی از زبانشناسان ...
بیشتر
در صرف تکواژبنیاد، تکواژ صفر به تکواژی گفته میشود که بار معنایی دارد، اما هیچگونه تظاهر صوری ندارد؛ یعنی نه صورت آوایی دارد و نه صورت نوشتاری؛ بهعنوان نمونه، کلمة «رفت» در زبان فارسی، فعل گذشتة سوم شخص مفرد است، اما در این کلمه هیچ نشانة صوریای برای نشان دادن مشخصههای شخص و شمار وجود ندارد. گروهی از زبانشناسان کلمة «رفت» را به صورت [رفت-Ø]فعل تحلیل میکنند و مشخصههای شخص و شمار را به تکواژ صفر نسبت میدهند، اما تکواژ صفر از سوی بسیاری از محققان از جمله آرونوف (1976 و 1983)، لیبر (1981)، بائر (1983و 1988)، اشتکاور (1992) و ملچوک (1996)، به دلایل متعددی از جمله تعدد مقولات دستوری و تعدد معانی، مورد اعتراض قرار گرفته است. در این مقاله، ماهیت تکواژ صفر مورد بررسی دقیقتر قرار گرفته و مصادیق این تکواژ و شرایطی که زبانشناسان برای وجود آن مطرح کردهاند، معرفی شده است. آنگاه، پس از ارائة دلایلی که برای تأیید و رد تکواژ صفر برشمردهاند، با ارائة شواهد زبانی مشخص شده است که آنچه در منابع با عنوان «تکواژ صفر» مینامند، خلأای است بافتی در محور همنشینی که گویشور با توجه به بافت زبانی و غیرزبانیای که در دسترس دارد، آن را پر میکند.