روح الله یعقوبی؛ فردوس آقاگلزاده؛ عالیه کردزعفرانلو کامبوزیا
چکیده
پژوهش حاضر به توصیف و تحلیل استعاره‌های دستوری بینافردی وجه‌نمایی (وجهیت) در بخش مهارت شنیداری کتاب‌های معیار آزمون بین‌المللی تافل می‌پردازد. روش پژوهش توصیفی با رویکرد تحلیل محتوای کیفی است و داده‌ها به روش اَسنادی گردآوری شد. بدین منظور، سه کتاب شامل راهنمای رسمی آزمون تافل اینترنتی و جلدهای اول و دوم کتاب آزمون‌های رسمی ...
بیشتر
پژوهش حاضر به توصیف و تحلیل استعاره‌های دستوری بینافردی وجه‌نمایی (وجهیت) در بخش مهارت شنیداری کتاب‌های معیار آزمون بین‌المللی تافل می‌پردازد. روش پژوهش توصیفی با رویکرد تحلیل محتوای کیفی است و داده‌ها به روش اَسنادی گردآوری شد. بدین منظور، سه کتاب شامل راهنمای رسمی آزمون تافل اینترنتی و جلدهای اول و دوم کتاب آزمون‌های رسمی تافل که در مجموع دارای چهارده آزمون معتبر هستند، در نظر گرفته شدند. بخش شنیداری هر آزمون از شش متن شامل مکالمه و سخنرانی تشکیل شده است. ابتدا، بندهای هر متن به‌صورت جداگانه بررسی شدند. سپس، استعاره‌های وجه‌نمایی شناسایی شده و از نظر نوع و فراوانی مورد مقایسه و تحلیل قرار گرفتند. در تمامی بخش‌های شنیداری سه کتاب، تعداد 31 متن مکالمه و 53 متن سخنرانی بررسی و تحلیل شدند. در نهایت، تعداد 264 استعارۀ دستوری وجه‌نمایی شناسایی گردید. نتایج نشان داد استعارۀ دستوری وجه‌نمایی، در متن‌های سخنرانیِ بخش شنیداری فراوانی بیشتری نسبت به متن‌های مکالمه دارند. علاوه بر این، فراوانی استعاره‌های دستوریِ وجه‌نماییِ تصریحیِ شخصی نسبت به استعاره‌های تصریحیِ غیرشخصی بیشتر است. بنابراین، وجود انواع استعارۀ دستوری وجه‌نمایی در متن کتاب‌های معیار آزمون تافل تأیید شد. توجه به این مفهوم و آموزش آن به زبان‌آموزان می‌تواند به آنها در درک و تولید بهتر متن‌های علمی کمک نماید.
