ORIGINAL_ARTICLE
تأثیر طول سازه بر حرکت نحوی: تحلیلی بر اساس ردیاب چشمی
حرکت نحوی که طی آن تغییراتی در ترتیب سازهها ایجادمیشود، با هدف اقناع اصول بهرهوری صورتمیگیرد. طول سازهها بهعنوان عاملی صوری نقش اثرگذاری در عملکرد قواعد حرکت دارد. آرایش ساختار نهایی با سهولت پردازشی همبستگی دارد. این پژوهش با بهرهگیری از الگوی ردیاب چشمی به بررسی رفتار چشم در واکنش به سطح پردازشی جملات با ساختارهای نحوی متفاوت میپردازد، و شواهدی رفتاری برای تأثیر طول در عملکرد حرکت دستوری در صورتهای متناظر در زبان فارسی ارائه میدهد. در چارچوب الگوی ردیاب چشمی، دو نوع حرکت (خروج بند موصولی و پسایندسازی) در دو مجموعهی چهل جملهای، در دو سطح طولی (کوتاه و بلند) بررسی شد. سپس، رفتارهای چشمی نظیر تعداد و دیرش تثبیت، واپسگرد ثبت و دادههای خروجی در نرمافزار SPSS مورد تحلیل قرارگرفت. در رابطه با الگوی تعداد و دیرش تثبیت، زمانی که طول سازة مورد مطالعه کوتاه بود، تفاوت چندانی میان قبل و بعد عملکرد قاعدهی حرکت دیده نشد و در حالتی که قاعدة حرکت عمل نکرده، میانگین تعداد و دیرش تثبیت کمتر بود. افزایش طول سازه منجر به وارونگی الگوی تثبیتها و تفاوتی معنادارشد. با افزایش طول سازه، تعداد واپسگردها پس از عملکرد حرکت کاهش یافت. از آنجا که مؤلفههای پیشگفته در تحلیل پایشگر چشمی، الگویی کارآمد در سنجش سطح پردازشی جملات است، میتوان نتیجهگرفت، عملکرد قواعد حرکت نحوی با طول سازهها مرتبط است و در راستای تسهیل پردازش انجام میشود. حرکت به جایگاه پسافعلی، با افزایش طول محتملتر است و با انگیزش افزایش بهرهوری پردازشی صورت میگیرد.
https://ls.atu.ac.ir/article_9261_b2237b2c1dacf927140e218eda5d6852.pdf
2018-03-21
51
7
10.22054/ls.2018.28286.1103
حرکت نحوی
تحلیل ردیابچشمی
بار پردازشی
تأثیر طول
رفتار چشمی
مجید
علائی
majid.alaee@gmail.com
1
دکتری زبانشناسی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران
LEAD_AUTHOR
محمد
راسخ مهند
mrasekhmahand@yahoo.com
2
استاد زبانشناسی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران
AUTHOR
مهدی
تهرانی دوست
tehranid@sina.tums.ac.ir
3
استاد روانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
AUTHOR
دبیرمقدم، محمد. (1374). «فعل مرکب در زبان فارسی». مجله زبانشناسی. سال 12. شمارة 23 /24. 2ـ46.
1
-------. (1387). زبانشناسی نظری، پیدایش و تکوین دستور زایشی. ویراست دوم. تهران: سمت.
2
-------. (1392). ردهشناسی زبانهای ایرانی. 2 جلد. تهران: سمت.
3
راسخ مهند، محمد. (1385). «ارتباط قلب نحوی و تأکید در فارسی». دستور. شمارة 2. 20ـ33.
4
راسخ مهند، محمد و مجتبی علیزاده صحرایی، راحله ایزدی فر، مریم قیاسوند. (1391). «تبیین نقشی خروج بند موصولی در زبان فارسی». مجله پژوهشهای زبانشناسی. سال4 (1). 21ـ39.
5
راسخ مهند، محمد و مریم قیاسوند. (1393). «بررسی پیکرهبنیاد تأثیر عوامل نقشی در قلب نحوی کوتاه فارسی». دستور. شمارة 10. 163ـ197.
6
علائی، مجید و مهدی تهرانیدوست، محمد راسخمهند (1397). «چیدمان سازهها در زبان فارسی متأثر از وزن دستوری: تبیینی پردازشمحور». جستارهای زبانی.(زیر چاپ).
7
محمودی، سولماز (1394). «بررسی نحوی بندهای موصولی در زبان فارسی: فرایند حرکت بند». جستارهای زبانی. شمارة 24. 241ـ269.
8
مدرسی، بهرام (1387). «ساخت اطلاع و بازنمایی آن در زبان فارسی». دستور. شمارة 4. 25ـ57.
9
Adli, A. (2010), “Constraint cumulativity and gradience: Wh-scrambling in Persian”, Lingua, 120, 2259-2294.
10
Aghaei, B. (2006), Clausal complementation in modern Persian, Ph.D. Dissertation, Texas, University of Texas at Austin.
11
Arnold, J. E. & A. Losongco, T. Wasow, R. Ginstrom, (2000), “Heaviness vs. newness: The effects of structural complexity and discourse status on constituent ordering”, Language, 76(1), 28-55.
12
Baltin, M. (2006), “Extraposision”, In M. Everaert and H. V. Riemsdijk (eds.), The Blackwell Campanion to Syntax, BlakwellPublishing Ltd,261-285.
13
Behaghel, O. (1909/10), “Beziehungen zwischen umfang und reihenfolge von satzgliedern”, InsogermanischeForschungen, 25, 110-142.
14
----------, )1930(, “Von deutscher wortstellung”, Zeitschrift fűr Deutschkunde, 44, 81-89.
15
Betancort, M. & M. Carreiras, P. Sturt (2009), “The processing of subject and object relative clauses in Spanish: An eye-tracking study”, The Quarterly Journal of Experimental Psychology, 62 (10), 1915-1929
16
Browning, M. & E. Karimi, (1994), “Scrambling to object position in Persian”, In N. Cover and H. van Riemsdijk (eds.), Studies on scrambling:movement and non-movementapproaches to free-word-order phenomena, Berlin, Mouton de Gruyter, 61-100.
17
Clifton, C. & A. Staub, (2011), “Syntactic influences on eye movements during reading”, In S. P. Liversedge & l. D. Gilchrist, S. Everling (eds.), The Oxford Handbook of Eye Movement, Oxford, University Press, 895-910.
18
Clifton, C. & A. Staub, K. Rayner, (2007), “Eye movements in reading words and sentences”, In R. van Gompel & M. Fischer, W. Murray, R. Hill (eds.), Eye movements: a window on mind and brain, Amsterdam, Elsevier, 341-372.
19
Comrie, B. (1989), Language universals and linguistic typology, Second edition, Oxford, Basil Blackwell.
20
Dryer, M.S. (1980), “The positional tendencies of sentential noun phrases in niversal rammar”, The Canadian Journal of Linguistics, 25, 123-195.
21
Faghiri, P. & P. Samvelian, (2014), “Constituent ordering in Persian and the weight factor”, Empirical Issues in Syntax and Semantics, 10, 215-232.
22
Fox, D. & J. Nissenbaum, (1999), “Extraposition and scope: A case for overt QR”, In S. Bird & A. Carnie, J. D. Haugen, P. Norquest (eds.), Proceeding of the Eighteenth West Coast Conference on Formal Linguistics, Somerville, Cascadilla Press, 132-144.
23
Francis, E. J. (2010), “Grammatical weight and relative clause extraposition in English”, Cognitive Linguistics, 21 (1), 35-74.
24
Francis, E.J. & L. A. Michaelis, (2014(, “Why move? How weight and discourse factors combine to predict relative clause extraposition in English”, In B. Macwhinney & A. Malchukov, E. Moravcsik (eds.), Competing motivations in grammar andusage,Oxford, University Press, 71-87.
25
Frazier , L. & K. Rayner, (1982), “Making and correcting errors during sentence comprehension: Eye movements in the analysis of structurally ambiguous sentences”, Cognitive Psychology, 14, 178-210 .
26
----------------, (1988). “Parameterizing the language processing system: Left-vs. right-branching within and across language”, In J. A. Hawkins (ed.), Explaining language universals, Oxford, Basil Blackwell, 247-279.
27
Frommer, P.R. (1981), Post-verbal phenomena in colloquial Persian syntax, (Unpublished Doctoral Dissertation), California, University of Southern California.
28
Hawkins, J.A. (1992), “Innateness and function in language universals”, In J.A. Hawkins & M. Gell-Mann (eds.), The evolution of human languages, New Mexico,Addison-Wesley, 78-87.
29
------------, (1994), A performance theory of order and constituency, Cambridge, University Press.
30
------------, (1999), “Processing complexity and filler-gap dependencies across grammars”, Language,75 (2), 244-285.
31
------------, (2001), “Why are categories adjacent?”, Journal of Linguistics, 37 (1), 1-34.
32
------------, (2004), Efficiency and complexity in grammar, Oxford, University Press.
33
Hawkins, S. & E. L. Keenan, (1974), The Psychological validity of the accessibility hierarchy, Summer Meeting, LSA.
34
Huck, G. J. & Y. Na, (1992(, “Information and contrast”, Studies in Language,16 (2), 325-334.
35
------------------------, )1990(, “Extraposition and focus”, Language, 66 (1), 51-77.
36
Just, M. A. & P. A. Carpenter, (1980), “A theory of reading: From eye fixations to comprehension”, Psychological Review, 87(4), 329-354.
37
----------------------- , (1992), “A capacity theory of comprehension: Individual differences in working memory”, Psychological Review, 99, 122-149 .
38
Karimi, S. (1999), “Is Scrambling as strange as we think it is?”, MIT Linguistics Working Paper, 159-190.
39
----------, (2001), “Persian complex DPs: How mysterious are they?”, Canadian Journal of Linguistics, 46, 63-96.
40
----------, (2003), “On object position, specific and scrambling in Persian”, In S. Karimi (ed.), Word order and scrambling, Blackwell Publishing, 91-124.
41
----------, (2005), A Minimalist approach to scrambling, evidence from Persian, Berlin: Mouton de Gruyter.
42
Keenan, E. L. & B. Comrie, (1977), “Noun phrase accessibility and universal grammar”, Linguistic Inquiry, 8, 63-99.
43
Mehler , J. & T.G. Bever, P. Carey, (1967), “What we look at when we read”, Perception and Psychophysics, 2, 213-218.
44
Rasekh-Mahand, M. & A. Alizade Sahraei, R. Izadi Far, (2016), “A corpus-based analysis of relative clause extraposition in Persian”, Ampersand, 3, 21-31.
45
Rochemont, M.S. & P.W. Culicover, )1990(, English focus Constructions and the theoryof grammar, Cambridge, University Press.
46
Ross, J. (1967), Constraints on variables in syntax, Unpublished doctoral dissertation, Massachusetts Institute of Technology, Cambridge.
47
Stallings, L.M. & M. C. MacDonald, P. G. O'Seaghdha, (1998), “Phrasal ordering contsraints in sentence production: phrase length and verb disposition in heavy-NP shift”, Journal of Memory and Language,39, 392-417.
48
Takami, K. (1999), “A functional constraint on extraposition from NP”, In A. Kamio & K. Takami (eds.), Function and structure, John Benjamins, Amsterdam, 23-56.
49
Traxler, M. J. & R. K. Morris, R. E. Seely, (2002), “Processing subject and object relative clauses: Evidence from eye movements”, Journal of Memoryand Language, 47, 69-90.
50
Wasow, T. (1997), “Remarks on grammatical weight”, Language variation and change, 9, 81-105.
51
------------, (2002), Postverbal behavior, Stanford, CSLI Publication.
52
Yamashita, H. & F. Chang, (2001), “Long before short preference in the production of head-final language”, Cognition, 81, B45-B55.
53
ORIGINAL_ARTICLE
شباهتگریزی و حذف انسدادی پایانی در خوشههای همخوانی زبان فارسی در چارچوب نظریۀ بهینگی
رویکرد شباهتگریزی پایۀ اصلی شکلگیری واجآرایی زبانهای بشری را ادراکپذیری میداند. در این رویکرد، همخوانهای انسدادی بهدلیل ضعف ذاتی در سرنخهای ادراکیشان، بخصوص درجایگاه پایانی، گزینههای اصلی برای حذف هستند. مقالۀ حاضر با این رویکرد و در قالب نظریۀ بهینگی به بررسی رابطۀ میان امکان حذف انسدادی پایانی در خوشههای همخوانی زبان فارسی، براساس میزان شباهت میان دو عضو خوشۀ همخوانی میپردازد. بدین منظور، کلیه خوشههای همخوانی پایانی در زبان فارسی که عضو دوم آنها یک همخوان انسدادی است، گردآوری و میزان شباهت اعضای خوشه بر اساس سه مشخصه واک، جایگاه و شیوه تولید بررسی شد. تحلیل دادهها نشان داد که در خوشههای همخوانی مختوم به همخوان انسدادی، هرچه میزان شباهت انسدادی پایانی به همخوان پیشین در خوشه بیشتر باشد، احتمال حذف آن بیشتر است و هر سه عامل واک، جایگاه و شیوه تولید در این زمینه دخالت دارند. الگوهای حذف همخوان انسدادی در خوشههای همخوانی براساس شباهتگریزی در قالب محدودیتهای نظریه بهینگی با پایه ادراکی صورتبندی شد. در این رویکرد، محدودیتهای نشانداری علیه بروندادی که به اندازۀ کافی ادراکپذیر نیستند، عمل میکنند و محدودیتهای وفاداری از اعمال تغییر بر دروندادی که به لحاظ ادراکی برجسته است، جلوگیری میکنند.
https://ls.atu.ac.ir/article_8274_1e4db9e3dada21ae1af1d3e87a971ff1.pdf
2018-03-21
87
53
10.22054/ls.2018.25715.1095
حذف همخوان انسدادی
خوشههای همخوانی
نظریه بهینگی
شباهتگریزی
واجآرایی زبان فارسی
گلناز
مدرسی قوامی
modarresighavami@atu.ac.ir
1
دانشیار زبانشناسی دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران
LEAD_AUTHOR
سهند
الهامی خراسانی
sahandelhami@gmail.com
2
گروه زبانشناسی، دانشکده ادبیات فارسی و زبانهای خارجی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران
AUTHOR
احمدی، مهدی. (1391). واجآرایی خوشههای صامت پایانی در زبان فارسی: تبیینی در قالب دو رویکرد شباهتگریزی و جواز با رهنمونهای ادراکی. رساله دکتری. دانشگاه تهران.
1
بیجنخان، محمود. (1384). واجشناسی: نظریه بهینگی. تهران: سمت.
2
ثمره، یداله. (1378). آواشناسی زبان فارسی.ویرایش دوم. تهران: مرکز نشر دانشگاهی.
3
درزی، علی. (1372). «کشش جبرانی در زبان فارسی». مجله زبانشناسی. سال دهم. شماره دوم. 58ـ72.
4
صادقی، وحید. (1389). «آواشناسی و واجشناسی همخوانهای چاکنایی». مجله پژوهشهای زبانشناسی. سال دوم. شماره اول:49ـ62.
5
کرد زعفرانلو کامبوزیا، عالیه. (1379). واجشناسی خودواحد و کاربرد آن در فرایندهای واجی زبان فارسی. رساله دکتری. دانشگاه تهران.
6
Bladon, A. (1986), “Phonetics for Hearers”, In G. McGregor (ed.), Language for Hearers, Oxford: Pergamon, 1-24.
7
Clements, G. N. (1990), “The Role of the Sonority Cycle in Core Syllabification”, In J. Kingston & M. E. Beckman (eds.), Papers in Laboratory Phonology 1: Between the Grammar and Physics of Speech, Cambridge, University Press, 283-333.
8
Côté, M. (2000). Consonant Cluster Phonotactics: A Perceptual Approach, Cambridge, MIT.
9
Côté, M. (2002), “On Sonority and Salience: A reply to Nikièma”, Canadian Journal of Linguistics, 47, 67-72.
10
Côté, M. (2004), “Syntagmatic Distinctness in Consonant Deletion”, Phonology, 21, 1-41.
11
Cutting, J. (1975), “Predicting Initial Cluster Frequencies by Phonemic Difference”, Haskins Laboratories Status Reports on Speech Research, SR-42/43, 233-239.
12
Frisch, S. & M. Broe, J. Pierrehumbert, (1997), Similarity and phonotactics in Arabic, Ms. Indiana University.
13
Frisch, S. & J. Pierrehumbert, M. Broe, (2004), “Similarity Avoidance and the OCP”, Natural Language and Linguistic Theory, 22, 179-228.
14
Gussenhoven, C. & H. Jacobs, (2011), Understanding Phonology (3rd edition), UK: Hodder Education.
15
Guy, G. & Ch. Boberg, (1997), “Inherent Variability and the Obligatory Contour Principle”, Language Variation and Change,9, 149-164.
16
Kemp, W. & P. Pupier, M. Yaeger, (1980), “A Linguistic and Social Description of Final Consonant Cluster Simplification in Montreal French”, In R. Shuy & A. Shnukal (eds.), Language and the Uses of Language. Washington, Georgetown University Press, 12-40.
17
McCarthy, J. (1986),. “OCP Effects: Gemination and Antigemination”, Linguistic Inquiry, 17, 207- 263.
18
Nikièma, E. (1999), “Government-licensing and Consonant Cluster Simplification in Québec French”, Canadian Journal of Linguistic, 44, 327-357.
19
Pierrehumbert, J. (1993), Dissimilarity in the Arabic Verbal Roots, Ms. Northwestern University.
20
Pupier, P. & L. Drapeau, (1973), “La réduction des groupes de consonnes finales en français de Montréal”, Cahier de Linguistique, 3, 127-145.
21
Shiels-Djouadi, M. (1975), “Reappraisal of the Voicing Constraint in Consonant Cluster Simplification”, In R. Ordoubadian & W. Von Raffler-Engel (eds.), Views on Language,Murfreesboro, Tenn., Inter-University Publishing, 144-158.
22
Steriade, D. (1999a), “Alternatives to the Syllabic Interpretation of Consonantal Phonotactics”, In O. Fujimura & B. Joseph, B. Palek (eds.), Item Order in Language and Speech, Columbus, OH: The Kardinum Press, 205-242.
23
Steriade, D. (1999b), “Phonetics in Phonology: The Case of Laryngeal Neutralization”, UCLA Working Papers in Linguistics 2: Papers in Phonology, 3, 25-146.
24
Steriade, D. (2001/2009), “The Phonology of Perceptibility Effects: The P-Map and its Consequences for Constraint Organization”, In K. Hanson & S. Inkelas (eds.), The Nature of the Word, Studies in Honor of Paul Kiparsky, Cambridge, MA: MIT Pressk 151-180.
25
Törkenczy, M. & P. Siptár (1999), “Hungarian Syllable Structure: Arguments for/against Complex Constituents”, In H. van der Hulst & N. Ritter (eds.), The Syllable: Views and Facts, Berlin, Mouton de Gruyter, 249-280.
26
Trnka, B. (1936), “General Laws of Phonemic Combinations”, Travaux du Cercle Linguistique de Prague, 6, 57-62.
27
Wheeler, M. (1986), “Catalan Sandhi Phenomena”, In H. Andersen (ed.), Sandhi Phenomena in the Languages of Europe, Berlin, Mouton de Gruyter, 475-488.
28
Windfuhr, G. (1979), Persian Grammar: History and State of its Study, Trends in Linguistics, NewYork: Mouton de Gruyter Publishers.
29
ORIGINAL_ARTICLE
تجزیه و تحلیل کششجبرانی واکه در گونههای کردی ایلامی با تکیه بر تحلیل مورایی
مقالۀ حاضر به بررسی فرایند کشش جبرانی واکه در گونههای کردی ایلامی با تکیه بر تحلیل مورایی میپردازد. در نظریة مورایی، این فرایند به دلیل حذف واحدی از لایة واجی و آزاد ماندن مورای آن در لایة مورایی صورت میگیرد. کشش جبرانی در این گونهها تنها به دلیل حذف همخوان رخ میدهد و همخوانهای /?/,/j/,/h/ همخوانهای مورایی هستند که در پی حذف آنها کشش واکه اتفاق میافتد. بدین منظور، بیست گویشور انتخاب شده و از طریقِ پرسشنامه با آنها مصاحبه به عمل آمده است. بهعلاوه، نگارنده نیز خود گویشورِ گونۀ کردیِ فیلی و آشنا به سایر گونههاست. بر این اساس، پژوهش حاضر در مجموع ششصد داده را مورد بررسی قرار داده است که با توجه به محدودیت حجم مقاله دادههای بارز را به عنوان نمونه ارائه کرده است. دادههای مورد بررسی بر مبنای الفبای آوانگار بینالمللی آوانویسی شدهاند. روش مورد استفاده در این پژوهش توصیفیـ تحلیلی است. برخی از مهمترین دستاوردهای پژوهش عبارتند از: 1. انگیزه اصلی فرایند کششجبرانی حفظ وزن مورایی کلمه است که تحلیل خطی در نشان دادن آن ناتوان عملکرده و در تحلیل غیرخطی مورایی، این لایهها به خوبی نشان داده شدهاند. بنابراین، میتوان گفت نظریه مورایی از کارایی کافی برای توصیف فرایند کشش جبرانی در دادههای کردی ایلامی برخوردار است؛ 2. تنها سه همخوان /x/ ، /φ/ ، /h/حامل وزن هجایی هستند که حذف آنها منجر به کششجبرانی واکه میشود؛ 3. هجاهای گونههای کردی ایلامی حداکثر میتوانند سه مورایی باشند. 4. در گونههای کردی ایلامی، حذف همخوانهای مورایی بعد از واکههای کشیده سبب تغییر ماهیت واکه میشود.
https://ls.atu.ac.ir/article_7784_3b1e39706fb64dd64b8406ec1965f084.pdf
2018-03-21
107
89
10.22054/ls.2017.7544.1026
کشش جبرانی
گونههای کردی ایلامی
نظریۀ مورایی
وزن هجایی
الهام
ثباتی
elhamsobati@yahoo.com
1
دانشگاه علامه طباطبایی
LEAD_AUTHOR
درزی، علی. (1375). «کشش جبرانی مصوتها در فارسی محاورهای امروز» . مجلةزبانشناسی. 10 (6). 58ـ75.
1
سیدی، سیدعباس. (1391). «کردی ایلامی: بررسی گویشکردی روستای فرهادآباد». پایاننامه کارشناسیارشد. دانشگاه آزاد اسلامی. واحد تهران مرکز. دانشکدۀ زبانهای خارجی.
2
علینژاد، بتول و محمد صدیقزاهدی. (1388). «تحلیل مورایی کشش جبرانی واکه در گویش کردی سورانی».مجلهپژوهشهایزبانشناسی. 1 (1). 27ـ46.
3
کلباسی، ایران. (1362). گویشکردیمهاباد. تهران: مؤسسة مطالعات و تحقیقات فرهنگی.
4
کرد زعفرانلو کامبوزیا، عالیه. (1385). واجشناسی: رویکردهای قاعده بنیاد. تهران: انتشارات سمت.
5
کلباسی، ایران. (1374). فارسی ایران و تاجیکستان (یک بررسی مقابلهای). تهران: مؤسسه چاپ و انتشارات وزارت امور خارجه.
6
مدرسی قوّامی، گلناز. (1390). آواشناسی: بررسی علمی گفتار. چاپ اول. تهران: انتشارات سمت.
7
مکنزی، دیوید نیل. (1379). فرهنگ کوچک زبان پهلوی. ترجمۀ مهشید میرفخرایی. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
8
ناتلخانلری، پرویز (1383). وزن شعر فارسی. تهران: توس.
9
نجفی، ابوالحسن. (1373). مبانیزبانشناسیوکاربردآندرزبانفارسی. تهران: نیلوفر.
10
Bijenkhan, M. (2000), "Farsi Vowel Compensatory Lengthening: An Experimental Approach", Proc. 5th ICSLP: Beijing.
11
Goldsmith, J. A. (1990), Autosegmental and Metrical Phonology, Oxford, Basil Blackwell.
12
Hayes, B. (1989), “Compensatory Lengthening in Moraic Phonology”, Linguistic Inquiry, 20: 253-306.
13
Hyman, L. (1985), A Theory of Phonological Weight, Foris, Dordrecht.
14
Kavitskaya, D. (2002), Compensatory Lengthening: Phonetics, Phonology, Diachrony, London, Routledge.
15
Prince, A. (1990), Quantitative Consequences of Rhythmic Organization, In K. Deaton & M. Noske, M. Ziolkowski, (eds.), Papers from the Parasession on the Syllable in Phonetics and Phonology, Chicago Linguistic Society, Chicago.
16
Shademan, S. (2005), “Glottal Deletion & Compensatory Lengthening in Farsi – a Phonetic Study”, UCLA Working Papers in Phonetics, 104, 61-81.
17
Spencer, A. (1996), “Phonology: Theory and Description”, UCLA Working Papers in Phonetics, 104, 61-81.
18
Topintzi, N. (2005), “Solving the Samothraki Greek Compensatory Lengthening Puzzle”, Presented at the 17th International Symposium on Theoretical and Applied Linguistics, Thessaloniki, Greece, 15-17.
19
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی ترتیب فراگیری جهتهای زبان فارسی توسط غیرفارسیزبانان
بنا بر یکی از فرضیههای الگوی نظارت کراشن (1982)، فراگیری ساختارهای دستوری زبان دوم نیز، همانند زبان اول، با ترتیب خاصی صورت میگیرد. تحقیقات متعدد انجام شده در این زمینه بیانگر وجود مراحل معینی طی فراگیری برخی ساختارهای دستوری زبان دوم است. در این پژوهش، به بررسی ترتیب فراگیری جهتهای زبان فارسی توسط غیرفارسیزبانان پرداخته شده است. یافتن ترتیب فراگیری این مقوله توسط غیرفارسیزبانان و مقایسۀ آن با الگوی ثبتشده از کودکان فارسیآموز، از جملۀ اهداف پژوهش حاضر است. بهعلاوه، قیاس عملکرد زنان و مردان فارسیآموز هم در دستور کار پژوهش قرار گرفته است. برای این کار، یک پرسشنامۀ حاوی پانزده جفت جملۀ هممعنی، طراحی و میان فارسیآموزان غیرفارسیزبان در سطوح زبانی مختلف توزیع شده، سپس از آنان درخواست شده است تا بدون توجه به ترتیب دروسِ کتب آموزشی خود، نمونه جملاتی را که زودتر یاد گرفته و از آنها استفاده کردهاند، تعیین نمایند. واکاوی دادهها نشان داد که تقریباً تمام غیرفارسیزبانان نیز همچون کودکان فارسیآموز، ابتدا جهت معلوم را میآموزند.
https://ls.atu.ac.ir/article_8391_5fa1b34079fe2f1d474fd0f83e3e8d0d.pdf
2018-03-21
133
109
ترتیب فراگیری
جهتهای زبان فارسی
غیرفارسیزبانان
قدرت
جاودانی
ehsan.eternal@gmail.com
1
مرکز آموزش زبان فارسی دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره)، قزوین، ایران
LEAD_AUTHOR
ابوالحسنی چیمه، زهرا. (1375). نمود در نظام فعلی زبان فارسی. پایاننامۀ کارشناسی ارشد. تهران: دانشگاه تهران.
1
احمدی گیوی، حسن و حسن انوری. (1387). دستور زبان فارسی. جلد اول. چاپ سوم. تهران: فاطمی.
2
بافته دمنه، مونا. (1388). توالی فراگیری فرایندهای صرفی در روند رشد زبانی در کودکان فارسیزبان. پایاننامۀ کارشناسی ارشد، تهران: دانشگاه علامه طباطبائی.
3
پورسنایی، حسن. (1382). رشد تکواژهای دستوری و ساختار گروه فعلی در کودکان فارسیزبان تهرانی. پایاننامۀ کارشناسی ارشد. تهران: دانشگاه علامه طباطبائی.
4
جاودانی، قدرت. (1393). بررسی ترتیب یادگیری زمانها و نمودهای دستوری زبان فارسی توسط غیرفارسیزبانان. پایاننامۀ کارشناسی ارشد. تهران: دانشگاه علامه طباطبائی.
5
حقبین، فریده. (1383). «جهت میانۀ زبان فارسی». مجلۀ دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی دانشگاه فردوسی. 146. 154ـ141.
6
صحرائی، رضامراد. (1387). فراگیری نحو از منظر زبانشناسی زایشی بر پایۀ دادهها و شواهد زبان فارسی. رسالۀ دکتری. تهران: دانشگاه علامه طباطبائی.
7
--------------. (1392). «نحو کودک؛ نحو تمامعیار شواهدی از روند فراگیری بخش مقولهای و ساخت اطلاع زبان فارسی». علم زبان. 1. 81ـ57.
8
یزدانپناه، هدیه. (1386). بررسی تأثیر جنسیت، سطح تسلط زبانی و مدت اقامت بر تولید کنشهای گفتاری فارسیآموزان. پایاننامۀ کارشناسی ارشد، تهران: دانشگاه علامه طباطبائی.
9
Bean, M., & C. Gergen, (1990), “Individual variation in fossilizd interlanguage performance”, In Catherine J. Doughty & M. H. Long (eds.), The handbook of second language acquisition, Oxford, Blackwell Publishing.
10
Behjat, F., & F. Sadighi, (2011), “The acquisition of English grammatical morphemes: A case of Iranian EFL learners”, Modern Journal of Applied Linguistics, 3)2(, 105-122.
11
Berko, J. (1958), “The child’s learning of English morphology”, Retrieved from www.ssc.uwo.ca/anthropology/faculty/creider/027/wugs, 2009.
12
Chomsky, N. (1959), “A review of B. F. Skinner’s verbal behavior”, Language, 35, 26-58.
13
Doughty, C. (1991), “Second language instruction does make a difference: Evidence from an empirical study of SL relativization”, Studies in Second Language Acquisition, 13 (4), 431-469.
14
Dulay, H., & M. Burt, (1974), “Natural sequences in child second language acquisition”, Language Learning, 24, 37-53.
15
Eisenstein, M. (1982), “A study of social variation in adult second language acquisition”, Language Learning, 32, 367-391.
16
Farhady, H. (1982), “Measures of language proficiency from the learner’s perspective”, TESOL Quarterly, 16, 43-59.
17
Hatch, E. M. (1983), Psycholinguistics: A second language perspective, Rowley, Newbury House.
18
Jespersen, O. (1922), Language: Its nature, development and origin, London, Allen and Unwin.
19
Krashen, S. D. (1982), Principles and practices in second language acquisition, Oxford, Pergamon Press Inc.
20
Lightbown, P. M. & N. Spada, (2006), How languages are learned (3rd ed.), Oxford, University Press.
21
Meisel, J. M. (1987), “Reference to past events and actions in the development of natural second language acquisition”, In C. Pfaff (ed.), First and second language acquisition processes, Cambridge, Newbury House.
22
Mitchell, R. & Myles, F. (2004), Second language learning theories, London, Hodder Education.
23
Rashtchi, M. (1999), “Grammatical development in Farsi as the first language: A case study”, International Journal of Applied Linguistics, 4(1), 102-138.
24
Schumann, J. (1979), “The acquisition of English negation by speakers of Spanish: A review of the literature”, In R. W. Andersen (ed.), The Acquisition and use of Spanish and English as first and second languages. Washington, TESOL.
25
Spurling, S. & D. Ilyin, (1985), “The impact of learner variable on language test performance”. TESOL Quarterly, 19, 283-301.
26
Tallerman, M. (2011), Understanding syntax (3rd ed.), London, Hodder Education.
27
Valizadeh, G. (1999), Effect of gender on EFL learners’ pronunciation, Unpublished Master’s thesis, Tehran, Allameh Tabataba’i University.
28
White, J. (1998), “Getting the learners attention: A typographical input enhancement study”, In C. Doughty & J. Williams (eds.), Focus on form in classroom SLA, Cambridge, University Press, 85-113.
29
Wode, H. (1976), “Developmental sequences in naturalistic L2 acquisition”, Working Papers on Bilingualism, 11, 1-31.
30
ORIGINAL_ARTICLE
تحولات نظریة رتوریک سنتی از یونان تا روم: تفاوتها و شباهتهای نظریة رتوریکی ارسطو و نظریة معلمان خطابه در
در این مقاله تاریخ تطور نظریة رتوریکی از حدود چهارصد قبل از میلاد تا نخستین قرن میلادی بررسی میشود. در این پانصد سال چهارچوبهای نظری رتوریک سنتی پیریزی شده و این اصول تا قرنها بدون تغییر یا با اندک تغییری استمرار یافته است. نخستین اندیشمندی که با رویکردی منطقی مباحث رتوریک را در کتابی مستقل مطرح کرده، ارسطو است، به همین دلیل در این سیر تاریخی نظریة رتوریکی ارسطو با دقت نظر بیشتری بررسی شده است. مباحثی که ارسطو در کتاب خطابه مطرح کرده است، بعدها با تفاوتهای فاحش و گاه با تفاوتهای اندکی بسط و تفصیل یافته است و مدرسان خطابه در روم از جمله سیسرون و کوئینتیلیان نظریة رتوریک سنتی را به نوبة خود گسترش دادهاند. پس از بررسی نظریة ارسطو، نظریة رتوریکی مدرسان خطابه در روم ارزیابی و تفاوتهای آن با نظریة ارسطو یادآوری شده است. مجموعة مباحثی که تحت عنوان نظریة رتوریکی ارسطو و نظریة رتوریکی مدرسان خطابه در روم، مطرح میشود، چهارچوبهای نظریة رتوریک سنتی به شمار میآید. در این مقاله شباهتها و تفاوتهایی نظریة رتوریکی ارسطو با نظریة رتوریکی معلمان خطابه در روم بررسی میشود و مشخص میگردد رومیان بر میراث ارسطو چه افزودهاند.
https://ls.atu.ac.ir/article_9530_4ed77575f97a538e9b7cdfbcf705756e.pdf
2018-03-21
167
135
10.22054/ls.2019.23813.1085
رتوریک سنتی
نظریة رتوریکی
خطابه
ارسطو
نظریهپردازان خطابه در روم
محمد
احمدی
mohammadahmadi1368@yahoo.com
1
گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تهران
LEAD_AUTHOR
دیکسون، پیتر. (1389). خطابه. ترجمة حسن افشار. تهران: نشر مرکز.
1
شهرزوری، محمد بن محمود. (1385). الرسائل الشجره الالهیه فی علوم الحقایق الربانیه. تهران: موسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران.
2
علامه حلی، حسن بن یوسف. (1363). الجوهر النضید فی شرح منطق التجرید. قم: بیدار.
3
عمارتیمقدم، داوود. (1395). بلاغت از آتن تا مدینه: بررسی تطبیقی فن خطابة یونان و روم باستان و بلاغت اسلامی تا قرن پنجم هجری. تهران: هرمس.
4
نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد. (1395).اساس الاقتباس. تصحیح محمد تقی مدرس رضوی. تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
5
Aristotle, (2007), On Rhetoric: A Theory of Civic Discourse, G. A. Kennedy (Trans.), New York, Oxford UP.
6
Cicero, M. T. (1942), De Oratore, E. W. Sutton (Trans.), Cambridge, Harvard UP.
7
____. (1954), Rhetorica ad Herennium, H. Caplan (Trans.), Cambridge, Harvard UP.
8
Foss, S.K. & K.A. Foss & R. Trapp, )2014(, Contemporary Perspectives on Rhetoric, Prospect Heights, Waveland Press.
9
Foss. S. (2009), Rhetorical Criticism: Exploration and Practice, Illinois, Waveland.
10
Herrick, J. A. (2005), The History and Theory of Rhetoric, Boston, Pearson Education.
11
Kennedy, G. A. (2007), Explanatory Sections. On Rhetoric: A Theory of Civic Discourse (by Aristotle), New York, Oxford UP.
12
_________, (1994), A New History of Classical Rhetoric, New Jersey, Princeton UP.
13
_________, )1984(, New Testament Interpretation through Rhetorical Criticism, London, The University of North Carolina Press.
14
_________, (1972), The Art of Rhetoric in the Roman World, New Jersey, Princeton UP.
15
_________, (1963), Greek Rhetoric under Christian Emperors, New Jersey, Princeton UP.
16
Leff, M. (1978), “The Logician's Rhetoric: Boethius' De Differentiis Topicis, Book IV”,InJ.J. Murphy (ed.). Medieval Eloquence: Studies in the Theory and Practice of Medieval Rhetoric, University of California Press, 3-24.
17
Murphy, J.J. (1974), Rhetoric in the Middle Ages: A History of Rhetorical Theory from Saint Augustine to the Renaissance, London, University of California Press.
18
Porter, S. E. (1997), Handbook of Classical Rhetoric in the Hellenistic period 330 B.C. - A.D.400, Leiden, Brill.
19
Quintilian, M. F. (1959), Institutio Orataria, H.E. Butler (Trans.), Cambridge, Harvard UP.
20
Richards. J. (2008), Rhetoric, London and New York, Routledge.
21
Wisse, J. (1989), Ethos and Pathos from Aristotle to Cicero, Amsterdam, Adolf M. Hakkert.
22
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی آوایی غلت نرمکامی [w] در زبان فارسی
غلت نرمکامی [w] بر خلاف غلت سختکامی [j] در نظام آوایی زبان فارسی نقش تمایزدهندگی ندارد زیرا توزیع آن در مواضع واجی ناقص است؛ یعنی تنها در تعداد معدودی از کلمات فارسی آن هم فقط بعد از واکۀ [o] ظاهر میشود (مانند "شوق"، "حول"، "دور"). به همین دلیل، [w] در فارسی صرفاً به عنوان واجگونهای از واج /v/ در نظر گرفته شده است. همچنین، فرض شده است که غلت نرمکامی [w] در روساخت آوایی کلمات مورد نظر، گاه بهکلی از زنجیرۀ آوایی حذف شده و به جبران آن واکۀ /o/ قبل از آن کشیده میشود که در این حالت توالی آوایی [ow] به صورت [où] تلفظ میشود. در تحقیق حاضر میزان اعتبار فرضیههای واجی مطرح شده در پیشینۀ مطالعات فارسی دربارهی صورت آوایی کلمات حاوی غلت نرمکامی [w] را در یک مطالعه آزمایشگاهی بررسی کردیم. نتایج تحلیلهای فرکانس، دامنۀ انرژی و دیرش زنجیرههای آوایی هدف نشان داد که [w] بعد از واکۀ [o] در کلمات مربوطه تظاهر آوایی دارد، ولی تظاهر آن به صورت یک گونۀ تضعیف شده است. با کاهش فعالیت [w] در توالی آوایی [ow]، شکل هندسی حفره دهان و الگوی واکسازی حنجره تغییر میکند که باعث میشود (1) دامنۀ انرژی برای فرکانسها تا حدود قابلِ توجهی تقویت میشود؛ (2) مقادیر فرکانس سازهها تا حدی افزایش یابد و (3) پهنای نوار سازهها تا حدی باریکتر شود. برایند تمامی این تغییراتِ صوتی، شباهت آوایی بیشتر غلت [w] به واکۀ [o] و در نتیجه دیرش بیشتر واکۀ [o] است.
https://ls.atu.ac.ir/article_9263_fe1f9bebfc0d5477c2b9b0e54e7b06a9.pdf
2018-03-21
197
169
10.22054/ls.2019.36948.1143
: غلت نرمکامی
توزیع واجی
تغییرات صوتی
دیرش
تضعیف
وحید
صادقی
vsadeghi@hum.ikiu.ac.ir
1
گروه زبان انگلیسی و زبان شناسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه بین المللی امام خمینی
LEAD_AUTHOR
بنفشه
مردان
banafsheh.mardan92@gmail.com
2
دانشگاه بین المللی امام خمینی قزوین
AUTHOR
بیجنخان، محمود. (1392). نظام آوایی زبان فارسی. تهران: انتشارات سمت.
1
ثمره، یدالله. (1378). آواشناسی زبان فارسی، آواها و ساخت آوایی هجا. ویراست 2. تهران: مرکز نشر دانشگاهی.
2
حقشناس، علی محمد. (1356). آواشناسی. تهران: انتشارات آگاه.
3
حقشناس، علی محمد. (1370). دستگاههای چندگانه مصوت در زبان فارسی ، مقالات ادبیـ زبانشناختی. تهران: انتشارات نیلوفر.
4
مدرسی قوامی، گلناز. (1389). «نگاهی دیگر به واکۀ مرکب در زبان فارسی: ملاحظات آوایی، تاریخی و صرفی». مجموعه مقالات نخستین کارگاه آموزشی و پژوهشی صرف. به کوشش ویدا شقاقی. تهران: انجمن زبانشناسی ایران. 49-71.
5
مدرسی قوامی، گلناز. (1395). «واکههای مرکب در زبان فارسی: یک بررسی صوتشناختی». پژوهشهای زبانشناسی تطبیقی. 6 (11). 1 ـ17.
6
صادقی، وحید. (1389). «آواشناسی و واجشناسی همخوانهای چاکنایی»، مجله پژوهشهای زبانشناسی. سال دوم. شماره اول. 49ـ62.
7
یارمحمدی، لطفالله. (1364). درآمدی به آواشناسی. تهران: مرکز نشر دانشگاهی.
8
Bijankhan, M. (2000), "Compensatory Lengthening: An Experimental Approach", Proceedings of International Conference on Spoken Language Processing (ICSLP), 2, 507-510.
9
Boersma, P. & Weenink, D. (2018), Praat: Doing phonetics by computer (Version 6.0.43), http://www.praat.org/, [Computer program].
10
Catford J. C. (2001), A Practical Introduction to Phonetics, Oxford, Clarendon Press.
11
Chomskey, N. & Halle, M. (1968), The Sound Pattern of English, Cambridge – Massachusetts, MIT Press.
12
Fant, G. (1962), "Descriptive analysis of Speech", M. Crocker (ed.), Encyclopedia of Acouustics, Vol. 4, John Wiley, 1589-1597.
13
Hon Hunt, E. (2009), Acoustic Characterization of the Glides /j/ and /w/ in American English, PhD dissertation, Cambridge, MA, Massachusetts Institute of Technology.
14
Ladefoged, P. & Maddieson, I. (1996), The Sound of the Worlds Languages, Oxford, Blackwell.
15
Modarresi Ghavami, G. (2002), "The Status of [ow] in Modern Standard Persian", Paper Presented at the 4thBiennial Conference on Iranian Studies, Bethesda, Maryland.
16
Sadeghi, V. & Bijankhan, M. (2007), "Compensatory Lengthening in Persian", Proceedings of ICPHSXVI’, Saarbrucken, Germany.
17
Sadeghi, V. (2011), "Laryngealization and Breathiness in Persian", Proceedings of INTERSPEECH, Florence, Italy, 629-632.
18
Selkirk, E. (1984), "On the major Class Features and Syllable Theory", M. Aronoff, & R. T. (eds.), Language Sound Structure, Cambridge, Massachusetts, MIT Press, 107-136.
19
Stevens, K. N. (1998), Acoustic Phonetics. Cambridge, Massachusetts, MIT Press.
20
Stevens, K. N. & Hanson, H. M. (2009). "Articulatory-acoustic relations as the basis of distinctive Contrasts", W. Hardcastle, & J. Laver (eds.), Handbook of Phonetic Sciences (2nd Ed.), Malden, Massachusetts, Wiley- Blackwell.
21
Sun, W. (1996), Analysis and Interpretation of Glide Characteristic in Pursuit of an Algorithm for Recognition, SM Thesis, Massachusetts Institute of Technology, Department of Electrical Engineering and Computer Science, Cambridge, Massachusetts.
22
ORIGINAL_ARTICLE
مینویسیم واژه، میخوانیم اصطلاح: بازخوانی مفهوم واژهگزینی در متن اصول و ضوابط واژهگزینی (ویرایش سومـ خرداد ۸۸)
جامعهشناسی اصطلاحات رویکردی گفتمان-محور است که اصطلاحات را در بافت واقعی آنها مورد ارزیابی قرار میدهد. در این رویکرد، به منظور سنجش درستی انتخاب معادلهای استانداردسازیشده، با در نظر گرفتن عوامل زمانی در جاافتادن اصطلاحات، یک یا چند معادل معیار با معادلهای دیگر موجود و اصطلاحات مرتبط بررسی و مقایسه میشوند. مقاله حاضر با این رویکرد و در چهارچوب مطالعات برنامهریزی زبان، به بررسی و مطالعه رابطه بین "اصطلاحشناسی" و "واژهگزینی"، با استناد بر متن اصول و ضوابط فرهنگستان زبان و ادب فارسی بهعنوان منبع تخصصی معیار میپردازد. در مرحله نخست، تمامی اصطلاحاتی که ترکیبی از "واژهگزینی" هستند و یا به طور مستقیم با این لفظ در ارتباط هستند استخراج شدهاند. در مرحله دوم، تعاریف و دامنه کاربردی الفاظ مورد مطالعه قرار گرفته و اشتراکات معنایی آنها با تعاریف "اصطلاحشناسی" مقایسه شدهاند. تحلیل دادهها نشان میدهد که لفظ واژهگزینی در دو مفهوم ساخت اصطلاح (term formation) و استانداردسازی به کار رفتهاست. به همین منظور تمایز آن از علم اصطلاحشناسی (terminology) امری ضروری به نظر میرسد. همچنین واژههای وابسته به واژهگزینی مانند "معادلیابی" و "شیوههای واژهگزینی" دشواریهایی را در دریافت مفهوم واژهگزینی ایجاد کردهاند که نیاز به بازبینی دارند. در این مقاله نمونهای پیشنهادی از هماهنگسازی اصطلاحات به کار رفته در متن اصول و ضوابط واژهگزینی همراه با اصطلاح انگلیسی متناظر با آنها ارائه شده است. روش بهکاررفته در این پژوهش میتواند دستیابی به معادلگذاری روشمند در زبان فارسی را تسهیل کرده و گسست مفهومی در ارتباطات تخصصی در حوزه اصطلاحشناسی را تا حد امکان کاهش دهد.
https://ls.atu.ac.ir/article_9302_4e26c8e721aaa927d49e55ab2aef092a.pdf
2018-03-21
221
198
10.22054/ls.2019.32888.1119
اصطلاحشناسی
واژهگزینی
اصول و ضوابط واﮊهگزینی
فرهنگستان زبان و ادب فارسی
جامعهشناسی اصطلاحات
بشارت
فتحی
besharat.fathi@upf.edu
1
گروه زبانشناسی کاربردی دانشکاه پومپئو فابرا، بارسلون
LEAD_AUTHOR
فرهنگستان زبان و ادب فارسی. (1388). اصولوضوابطواژهگزینی: همراهباشرحوتوضیحات. ویرایش سوم با تجدید نظر. تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی.
1
قناتآبادی، مهدیه. (۱۳۹۱). «واژهگزینی یا واژهسازی». مجموعهمقالاتهشتمینهمایشزبانشناسیایران. تهران: انتشارات دانشگاه علامه طباطبائی. 657ـ665.
2
مجد، امید. (۱۳۸۸). «نقد چهل لغت ترجمه شده فرهنگستان زبان و ادب فارسی». پژوهش زبان و ادبیات فارسی. شمارة 13. 87 ـ106.
3
منشیزاده، مجتبی و بابک شریف. (۱۳۸۴). «بررسی واژههای عمومی مصوب فرهنگستان زبان و ادب فارسی». مجله زبان و ادب (مجلة دانشکده ادبیات فارسی و زبانهای خارجی دانشگاه علامه طباطبائی). شمارة 24. 18ـ43.
4
Akbari, F. (2014), Language and terminology planning in Iran: The challenge of English abbreviated forms in Persian, Universität Wien, PhD dissertation.
5
Cabré, M. T. (1999), Terminology: Theory, methods and applications. Amsterdam, John Benjamins.
6
Cabré, M. T. (2000), "Elements for a theory of terminology: towards an alternative paradigm", Terminology: international journal of theoretical and applied issues in specialized communication, 6(1), 35–57.
7
Gaudin, F. (1995). "La socioterminologie : présentation et perspectives", Aspects terminologiques des pratiques langagières au travail, 6-15.
8
Haugen, E. (1950), "The analysis of linguistic borrowing", Language, 26 (2), 210-231.
9
ISO 1087-1 (2000), "Terminology Work - Vocabulary - Theory and Application", International standard.
10
Quirion, J. (2004). "État de la question sur la nature des facteurs d’implantation terminologique", In D. Gouadec (Éd.), Colloque international sur la traduction : Traduction et Francophonies. Traduire en Francophonie, Mondialisation, localisation, francophonie (s), La Maison du Dictionnaire, Paris, 193-200.
11
Quirion, J. (2005), "L’automatisation de la terminométrie : premiers résultats", Langue et terminologie helléniques, Nicosie, Chypre, 13-15 novembre 2005, 61-70.
12
Temmerman, R. & K. Kerremans, (2003), "Termontography: Ontology building and the sociocognitive approach to terminology description", Proceedings of CIL17, 1-10.
13