@article { author = {Khazaei, Um Al-banin and Tafakori Rezaei, Shoja}, title = {The Position of Adverbs in Persian according to Traditional Adjunct-based and Cinque’s Specifier-based Approaches}, journal = {Language Science}, volume = {6}, number = {10}, pages = {43-72}, year = {2019}, publisher = {Allameh Tabataba’i University}, issn = {2423-7728}, eissn = {2538-2551}, doi = {10.22054/ls.2019.39662.1200}, abstract = {The present study sought to explore adverbs in Persian according to two generative viewpoints, namely the traditional adjunct-based approach and Cinqueʼs specifier-based approach. Accepting the categorization of adverbs into sentential and verbial ones, the study revealed that in Persian adverbs appear in sentence-initial, post-subject, and pre-verb phrase positions. It was also shown that only if the adverbs of manner appeared in the pre-verb position, they were interpreted as manner adverbs. However, when they occupied post-subject position, they were considered subject-oriented adverbs. Moreover, the heavy stress could make Persian adverbs appear in the initial position in sentences. The coordination of Persian adverbs was also evidenced. Although the relative order among higher and lower adverbs maintained by Cinque was not followed in Persian, it was concluded that specifier-based approach explains the position of adverbs in Persian in a better way.}, keywords = {Adjunct-based approach,Specifier-based approach,Higher adverb,Lower adverb}, title_fa = {تبیین جایگاه قید در زبان فارسی بر‌اساس دو رهیافت «افزوده‌‌بنیاد» سنتی و «شاخص‌بنیاد» چینکوئه}, abstract_fa = {در پژوهش حاضر جایگاه قید در زبان فارسی از منظر دو رهیافت «شاخص­بنیاد» چینکوئه (1999) و «افزوده­­بنیاد» سنتی توصیف و تبیین شده است. در این زمینه با پذیرش تقسیم‏بندی قید به دو نوع قید جمله و قید فعل، ملاحظه شد که قید در این زبان در جایگاه‏های آغاز جمله، بلافاصله پس از فاعل و بلافاصله قبل از فعل حضور دارد. بررسی داده­ها همچنین نشان داد که قیدهای حالت در جایگاه بلافاصله پس از فاعل به­صورت قید فاعل­محور تعبیر می­شوند و تنها هنگامی­که بلافاصله قبل از فعل باشند، خوانش قید حالت دارند. علاوه بر این، داده­ها حاکی از آن بود که وقتی قید زبان فارسی مؤکد می­شود، در ابتدای جمله تظاهر می­یابد، گر­چه به­همراه درنگ در پایان جمله نیز به­کار می­رود. جایگاه­های پایان جمله، قبل و بعد از فعل نیز محل حضور قید مکان تشخیص داده ­شد و همپایگی دو قید در درون جمله در زبان فارسی نیز ملاحظه گردید. نتیجۀ حاصل از تحلیل داده­ها، گویای آن است که علی­رغم تأیید­نشدن ترتیب نسبی مورد تأکید چینکوئه بین فرا­قید و فرو­قید در زبان فارسی، رهیافت «شاخص­بنیاد» وی نسبت به رهیافت «افزوده­­بنیاد» سنتی تبیین بهتری از جایگاه قید در زبان فارسی ارائه می­دهد.}, keywords_fa = {رهیافت افزوده بنیاد,رهیافت شاخص‌بنیاد,فارسی,فراقید,فروقید}, url = {https://ls.atu.ac.ir/article_10069.html}, eprint = {https://ls.atu.ac.ir/article_10069_c6ce6b45570f288a83e01d507214459e.pdf} }