محمد احمدی
چکیده
در این مقاله تاریخ تطور نظریة رتوریکی از حدود چهارصد قبل از میلاد تا نخستین قرن میلادی بررسی میشود. در این پانصد سال چهارچوبهای نظری رتوریک سنتی پیریزی شده و این اصول تا قرنها بدون تغییر یا با اندک تغییری استمرار یافته است. نخستین اندیشمندی که با رویکردی منطقی مباحث رتوریک را در کتابی مستقل مطرح کرده، ارسطو است، به همین دلیل ...
بیشتر
در این مقاله تاریخ تطور نظریة رتوریکی از حدود چهارصد قبل از میلاد تا نخستین قرن میلادی بررسی میشود. در این پانصد سال چهارچوبهای نظری رتوریک سنتی پیریزی شده و این اصول تا قرنها بدون تغییر یا با اندک تغییری استمرار یافته است. نخستین اندیشمندی که با رویکردی منطقی مباحث رتوریک را در کتابی مستقل مطرح کرده، ارسطو است، به همین دلیل در این سیر تاریخی نظریة رتوریکی ارسطو با دقت نظر بیشتری بررسی شده است. مباحثی که ارسطو در کتاب خطابه مطرح کرده است، بعدها با تفاوتهای فاحش و گاه با تفاوتهای اندکی بسط و تفصیل یافته است و مدرسان خطابه در روم از جمله سیسرون و کوئینتیلیان نظریة رتوریک سنتی را به نوبة خود گسترش دادهاند. پس از بررسی نظریة ارسطو، نظریة رتوریکی مدرسان خطابه در روم ارزیابی و تفاوتهای آن با نظریة ارسطو یادآوری شده است. مجموعة مباحثی که تحت عنوان نظریة رتوریکی ارسطو و نظریة رتوریکی مدرسان خطابه در روم، مطرح میشود، چهارچوبهای نظریة رتوریک سنتی به شمار میآید. در این مقاله شباهتها و تفاوتهایی نظریة رتوریکی ارسطو با نظریة رتوریکی معلمان خطابه در روم بررسی میشود و مشخص میگردد رومیان بر میراث ارسطو چه افزودهاند.