مرضیه مرادی؛ محمدرضا اروجی؛ سکینه جعفری
چکیده
مبنای این پژوهش، بررسی تأثیر یادگیری ترکیبی یا تلفیقی بر میزان یادگیری دستور زبان و واژگان فارسی‌آموزان سطح متوسط است. هدف از یادگیری تلفیقی یا همان بهره‌گیری از مواد آزمایشی گوناگون، در‌هم‌آمیختن مناسب مواد آموزشی معمولی و سنتی کلاس‌های حضوری با فناوری نوین است. جامعۀ آماری این پژوهش زبان‌آموزان خارجی حاضر در ایران بود که به ...
بیشتر
مبنای این پژوهش، بررسی تأثیر یادگیری ترکیبی یا تلفیقی بر میزان یادگیری دستور زبان و واژگان فارسی‌آموزان سطح متوسط است. هدف از یادگیری تلفیقی یا همان بهره‌گیری از مواد آزمایشی گوناگون، در‌هم‌آمیختن مناسب مواد آموزشی معمولی و سنتی کلاس‌های حضوری با فناوری نوین است. جامعۀ آماری این پژوهش زبان‌آموزان خارجی حاضر در ایران بود که به یادگیری زبان فارسی مشغول‌اند. شرکت‌کنندگان در این پژوهش 60 زبان‌آموز خارجی سطح متوسط بودند که در مؤسسه‌های ایرانی واقع در شهر تهران زبان فارسی می‌خواندند. آنها به‌صورت تصادفی به دو گروه سی نفری، شامل گروه گواه (گروه از راه دور) و گروه آزمایش (گروه تلفیقی) تقسیم شدند. نمونه‌گیری به‌صورت غیرتصادفی انجام گرفت. در این پژوهش، از طرحی نیمه‌آزمایشی پیروی شده و همسان‌سازی شرکت‌کنندگان آن به‌لحاظ مهارت زبانی، دستور زبان و دانش زبانی پیش از بررسی انجام شد. بعد از اجرای روند، پس‌آزمون دستور زبان و واژگان به شرکت‌کنندگان داده شد. یافته‌های پژوهش حاضر نشان می‌دهد که محیط یادگیری تلفیقی تأثیر چشمگیری بر گسترش دانش دستوری و لغوی زبان‌آموزان دارد. نتایج تحلیل واریانس چندمتغیره نشان داد که زبان‌آموزان گروه تلفیقی، نسبت به گروه از راه دور در آزمون‌های دانش واژگان و دستور زبان به‌مراتب عملکرد بهتری داشتند. تحلیل پاسخ‌های شرکت‌کنندگان به پرسشنامۀ رویکرد نشان داد که بیشتر آنها نسبت به آموزش تلفیقی دیدگاه مثبتی دارند و دیدگاه شرکت‌کنندگان گروه آموزش تلفیقی مثبت‌تر است. نتایج این پژوهش می‌تواند برای محققان، معلمان و زبان‌شناسان مفید باشد.
