مژگان همایون فر
چکیده
پژوهش‌های زبانی که در چارچوبهای نظری صورتگرا صورت می‌گیرند، به‌لحاظ اتکای تحلیل‌های دستوری این نظریه‌ها بر مبانی ریاضی‌گونه و مشاهدات دقیق زبانی، غالباً از قدرت ابطال‌پذیری بالایی برخوردار هستند. اگر نتایج حاصل از تحلیل‌های زبانی صورتگرایانه با توجه به اطلاعات زبانی حاصل از مطالعات رده‌شناسی زبانِ ...
بیشتر
پژوهش‌های زبانی که در چارچوبهای نظری صورتگرا صورت می‌گیرند، به‌لحاظ اتکای تحلیل‌های دستوری این نظریه‌ها بر مبانی ریاضی‌گونه و مشاهدات دقیق زبانی، غالباً از قدرت ابطال‌پذیری بالایی برخوردار هستند. اگر نتایج حاصل از تحلیل‌های زبانی صورتگرایانه با توجه به اطلاعات زبانی حاصل از مطالعات رده‌شناسی زبانِ مورد نظر سنجیده شوند و همسو با ویژگیهای رده‌شناختی آن زبان نظام یابند، این امر میتواند به غنای نظری پایههای مستحکم دادهبنیادی و واقعگرایی روانشناختی خود بیفزاید. این پژوهش با بررسی نمونههایی از مطالعات نحوی صورت گرفته در خصوص جایگاه هسته در فرافکنهای نقشی جمله و فرایند نحوی مبتداسازی بهعنوان دو نمونه از مطالعات نحوی در چارچوب صورتگرا (دستور زایشی به طور کلی و برنامه کمینهگرا بهطور اخص) نشان میدهد، توجه به ملاحظات رده‌شناختی هر زبان (فارسی در اینجا) تا چه حد میتواند در رسیدن به نتیجه منطقی و کاربردی این دست از مطالعات، راهگشا باشد.
امیر قربان‌پور
چکیده
هدف از مقالۀ حاضر بررسی مسئلۀ جایگاه هسته در گروه‌های نحوی زبان فارسی در چارچوب نظریۀ بهینگی است. با استفاده از محدودیت‌های هم‌ترازی نحوی پیشنهادی گریمشاو (2002)، که در این مقاله به صورت Align-Left/Right(X, XP) بازنویسی می‌شود (مک‌کارتی، 2008)، سعی بر این است که مرتبه‌بندی منسجمی از محدودیت‌های مرتبطی ارائه شود که در ارتباط با جایگاه هسته ...
بیشتر
هدف از مقالۀ حاضر بررسی مسئلۀ جایگاه هسته در گروه‌های نحوی زبان فارسی در چارچوب نظریۀ بهینگی است. با استفاده از محدودیت‌های هم‌ترازی نحوی پیشنهادی گریمشاو (2002)، که در این مقاله به صورت Align-Left/Right(X, XP) بازنویسی می‌شود (مک‌کارتی، 2008)، سعی بر این است که مرتبه‌بندی منسجمی از محدودیت‌های مرتبطی ارائه شود که در ارتباط با جایگاه هسته نسبت به متمم آن در درون گروه‌های نحوی زبان فارسی، فعال و تعیینکننده هستند. با توجه به غیریکنواخت بودن جایگاه هسته در گروه‌های مختلف در زبان فارسی، چنین نتیجه گرفته می‌شود که محدودیت کلی Align-Left(X, XP) که بر هستهآغازین بودن گروه‌های نحوی دلالت دارد، در بیشتر ساختهای نحوی این زبان، بسیار تعیینکننده است. همچنین، موارد استثنای هستهپایانی، یعنی گروه فعلی و گروه حالتنمای «را»، توسط محدودیت‌های خاصتری با ارزش مخالف که در مرتبۀ بالاتر قرار می‌گیرند، پوشش دادهمیشوند که بهترتیب، عبارتاند از: Align-Right(V, VP)و Align-Right(K, KP).
