محمد دبیرمقدم؛ مهرو عبداللهی
چکیده
در رده‌شناسی ترتیب واژه‌ها، زبان‌های گوناگون از لحاظ ترتیب و توالی سازه‌ها بررسی می‌شوند و سپس مقایسه و طبقه‌بندی زبان‌ها بر اساس ترتیب واژه‌های بهدستآمده صورت می‌گیرد. مقالۀ حاضر در چارچوب مقالۀ (1992) درایر، ترتیب واژه‌ها در گویش بابلی را بررسی می‌نماید. روش گردآوری داده‌ها از طریق ضبط پاسخ‌های 10 گویشور بابلی، 5 گویشور ...
بیشتر
در رده‌شناسی ترتیب واژه‌ها، زبان‌های گوناگون از لحاظ ترتیب و توالی سازه‌ها بررسی می‌شوند و سپس مقایسه و طبقه‌بندی زبان‌ها بر اساس ترتیب واژه‌های بهدستآمده صورت می‌گیرد. مقالۀ حاضر در چارچوب مقالۀ (1992) درایر، ترتیب واژه‌ها در گویش بابلی را بررسی می‌نماید. روش گردآوری داده‌ها از طریق ضبط پاسخ‌های 10 گویشور بابلی، 5 گویشور شهرنشین و 5 گویشور روستانشین به پرسشنامه‌ای که جهت انجام این پژوهش تهیه گردیده بود و همچنین مصاحبه با گویشوران مذکور بوده است. نتایج بهدستآمده از این توصیف نشان میدهد که بابلی در مقایسه با زبان‌های اروپا ـ آسیا با برخورداری از 17 مؤلفۀ فعل‌پایانی و 17 مؤلفۀ فعل‌میانی توازن میان مؤلفه‌ها و در مقایسه با زبان‌های جهان با داشتن 16 مؤلفۀ فعل‌پایانی و 15 مؤلفۀ فعل‌میانی گرایش مختصری را به سوی ردۀ فعل‌پایانی نشان میدهد. این نتایج تفاوت ترتیب واژۀ گویش مذکور با زبان فارسی را نشان میدهد، چراکه گرایش غالب فارسی هم در مقایسه با زبان‌های اروپا ـ آسیا و هم در مقایسه با زبان‌های جهان به سوی ردۀ فعل‌میانی است. فارسی در مقایسه با زبان‌های اروپا ـ آسیا دارای 12 مؤلفۀ فعل‌پایانی و 17 مؤلفۀ فعل‌میانی و در مقایسه با زبان‌های جهان برخوردار از 15 مؤلفۀ فعل‌پایانی و 19 مؤلفۀ فعل‌میانی است.
